In de serie aardige ontmoetingen wil ik u voorstellen aan mijn goede vriend en kunstenaar Peter Spaans. Hij staat hier op de Dam voor een foto uit de serie ‘Project Amsterdam’. “Ik ben een stadsfotograaf,” zei Peter gisteren bij een etentje in de vereniging Arti et Amicitiae. “Landschappen vervelen mij.”
In de gemoedelijke sfeer van de kunstenaarssociëteit aan het Rokin legde Peter mij uit dat hij in deze opdracht de toegevoegde architectuur “zoals lantaarnpalen” en de nieuwe mensen in de zeven eeuwen oude stad wilde vastleggen. Niets is geënsceneerd, alles is zo als het was. “Voor het constante licht fotografeerde ik wel tussen half 11 en half drie en niet op donkere dagen.” Het resultaat zijn frisse fleurige opnamen. Dat Amsterdam met de aanleg van de Noord/Zuid-metrolijn een ware bouwput is –wat mij mateloos irriteert- vindt hij onterecht. “Een straat verder lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. Werk maakt de stad ook boeiend en steeds wisselend. Al eeuwen lang.”
Ik bestelde vis en Peter vlees. Ik liet de rijst staan maar at mee uit zijn bak gebakken aardappelen. We deelden het toetje van bavarois met ijs en slagroom.Buiten regende het keihard maar toen we voldaan buiten stapten, streek een warme zomeravondzon over de gevels. “Prachtig toch,” zei Peter met een wijds armgebaar. En ik gaf hem gelijk.

15 foto’s van Peter Spaans hangen op de Dam en 37 bij de Rai. Peter fotografeerde in talloze wereldsteden; Van New York en Vancouver tot Berlijn en Rotterdam. Zijn volgende project is het boek ‘The Internationals’, 17 wereldsteden in een box.