Intussen graaf ik onverdroten verder in 'Operatie Perth'. U weet wel: In juli 2006, tijdens een tiendaagse veldtocht ten noorden van Tarin Kowt werd zo zwaar gevochten dat pelotonscommandant Marco Kroon de hoogste militaire onderscheiding, de Willems-Orde, op 29 mei krijgt uitgereikt.

Nu heb ik niks tegen de prijs maar zou graag zien dat dan eerst de mist rond de actie optrekt. Want heeft Kroon nu wel of geen gewonde gevangenen behandeld, die vervolgens spoorloos zijn verdwenen? Hoofd landmachtvoorlichting Detlev Simons mailde me dat er tijdens Perth 'geen gewonden aangetroffen of behandeld door het peloton van de kapitein Kroon.'

Dat is vreemd. Het hoog aangeschreven officierenblad Carré meldde in het januari-nummer wel het bestaan van gewonde talibanstrijders onder de hoede van de Nederlanders. Het blad tekende het relaas op van commando Kroon tijdens een symposium in Soesterberg op 14 november vorig jaar. Het blad schrijft: 'Hij zag erop toe dat de vijandelijke gewonden conform de geldende regels werden verzorgd.' Uitsluitsel over wat vervolgens met de de facto krijgsgevangenen gebeurt, wordt niet gegeven.

De auteur van het desbetreffende artikel 'Leiderschap onder extreme omstandigheden', luitenant-kolonel buiten dienst F.A. Ebbelaar verzekerde mij tot tweemaal toe dat hij het betoog van Marco Kroon goed heeft weergegeven. Het is bovendien geautoriseerd.'Ik heb Marco Kroon het artikel voor publicatie laten lezen. Zoals het staat is dat door hem verteld en nagelezen.'

Hoofd voorlichting Operatiën Robin Middel ook nog even gebeld. Die zei me:'Gevangenen worden altijd geregistreerd. Na 96 uur worden ze vrijgelaten of overgedragen aan de Afghaanse autoriteiten. In alle gevallen treedt een volgsysteem in werking en worden gevangenen bezocht door het Internationale Rode Kruis en ambtenaren van Buitenlandse Zaken. Hoogleraar internationaal oorlogsrecht Liesbeth Zegveld was ook duidelijk. 'Als Nederlandse militairen gevangenen maken hebben ze een zorgplicht. Ook wat er vervolgens met ze gebeurt.' Deze zorgplicht is in handen van het ministerie van Buitenlandse zaken. Desgevraagd meldt het ministerie dat van juni 2006 tot maart 2009 Nederland en Australië 375 gevangenen hebben gemaakt. Daarvan zouden er nu nog 27 gevangen worden gemonitord om te kijken of ze goed worden behandeld. 'Over gevangenen genomen in juli 2006 is niets bekend.'

Hé? Waar zijn ze dan?

Operatie Perth, bedoeld om de talibandreiging weg te nemen bij de opbouw van Kamp Holland, kent meer tegenstrijdigheden. Bij de veldtocht waaraan naast Nederlandse ook Amerikaanse, Australische en Afgaanse militairen deelnamen zouden volgens getuigen 'grote aantallen burgers' zijn omgekomen. Een getuige spreekt van standrechtelijke executies. Naar aanleiding van een artikel in De Pers 'Vragen rond Uruzgan' op 25 februari meldde minister van Defensie Eimert van Middelkoop de Tweede Kamer dat de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie AIHRC 'niet op de hoogte is van deze zaak' en dat de incidenten nooit zijn onderzocht. Ik ben echter in het bezit van foto's (een is geplaatst bij dit verhaal) van gewonde burgers en video-opnamen van het rapport dat in samenwerking met de Assistentiemissie van de Verenigde Naties in Afghanistan UNAMA, is opgemaakt. SP-Tweede Kamerleden Van Bommel en Poppe hebben inmiddels de minister van Defensie aanvullende vragen gesteld over de gebeurtenissen in Uruzgan in de zomer van 2006.

Kapitein Marco Kroon die ik vorige week bezocht (We schudden elkaar de hand en hij trakteerde me op een paar biertjes. Hij runt een bar, vandaar) wil geen uitsluitsel geven. 'Ik verwijs u door naar de legervoorlichting.'

U kunt het artikel ook on line lezen: Nederland pakt toch talibanstrijders op.

De foto, al eerder geplaatst op deze site is een van de getuigen die volgens Defensie helemaal geen getuige kan zijn omdat, tja omdat,... omdat het niet uitkomt.